Matka Boska Jaworzyńska

Zwana też jako Matka Boska z Rusinowej Polany lub Królowa Tatr, jest obok Matki Boskiej Ludźmierskiej jednym z dwóch najważniejszych wizerunków maryjnych Podhala.

w 1860 r. 14-letniej pasterce z Gronia Marysi Murzańskiej zginęły pewnego wieczora pasące się na polanie zwierzęta. Zrozpaczona dziewczyna wyruszyła we mgle na poszukiwania, modląc się z różańcem w ręku. Nagle, wzywana na pomoc Matka Boska pojawiła się przed nią w koronie drzewa pod postacią „Pięknej Pani." Obiecując pomoc, zostawiła przesłanie nawiązujące ludzi do oczyszczenia z grzechów. Postać obiecała jej szybkie odnalezienie zgubionych zwierząt i dała trzy polecenia: pierwsze z nich dotyczyło opuszczenia Rusinowej Polany, bo miały grozić jej tu duchowe niebezpieczeństwa, pozostałe dwa polecenia dotyczyły przypominania ludziom, aby nie grzeszyli i pokutowali za winy. Marysia zwierzęta faktycznie znalazła, a o zdarzeniu opowiedziała pasterzowi, który na drzewie umieścił obrazek, a później zrelacjonował tę historię.

Przybity do drzewa obrazek, został zastąpiony pod koniec XIX wieku wiszącą kapliczką, w której została umieszczona wyrzeźbiona w lipowym drewnie postać Matki Boskiej. Figurkę otaczał początkowo niewielki kult, głównie pasterzy i pracowników leśnych. Obecnie figurka ta znajduje się w ołtarzu głównym kaplicy. Kapliczka ta dotrwała do naszych czasów i zdobi zewnętrzną ścianę prezbiterium. W 1902 r. wybudowano małą kapliczkę na wzór szałasu pasterskiego i do niej przeniesiono figurkę Matki Bożej. Żywot tej kapliczki nie był długi, gdyż wkrótce spłonęła. z tego powodu, Figurka Matki Bożej ma znacznie ciemniejszą prawą rękę- pamiątka pożaru. W 1921 r. Jędrzej Budz-Wnęk zbudował niewielką kaplicę, która niestety nie przetrwała późniejszej burzy śnieżnej i uległa zniszczeniu. Z początkiem lat 30. nieoficjalny, a bardzo już żywy kult został uznany przez władzę kościelne. W 1932 r. za zachętą ks. Łaciaka ze zebranych wśród gospodarzy desek i gontów, powiększono kaplicę tak, że mieścił się w niej ołtarz i kilkoro ludzi. Roboty zostały wykonane za darmo przez mieszkańców Bukowiny i Brzegów. Pierwsza msza święta odbyła się dnia 2.VII.1932 r. W r. 1936 ks. Fox, nowy proboszcz parafii w Bukowinie wybudował nową kaplicę, która została wykończona w 1937 r. Poświęcenia kaplicy dokonał ks. Fox w obecności ks. Łaciaka

W czasie II wojny światowej figurka Matki Boskiej na kilka lat opuściła swą polanę, by znaleść schronienie w kościele w Bukowinie Tatrzańskiej, skąd powróciła 2 lipca 1945 r. Od 1956 bukowianie przystąpili do kolejnej rozbudowy kaplicy. W 1957 Kuria Metropolitalna w Krakowie utworzyła na Rusinowej Polanie turystyczny ośrodek duszpasterski. W 1975 kardynał Karol Wojtyła opiekę nad ośrodkiem oficjalnie powierzył dominikanom i jednocześnie związał go administracyjnie z parafią w Małym Cichem. W tym samym roku papież Paweł VI nadał sanktuarium przywilej odpustu zupełnego związanego z rokiem jubileuszowym.

Na Wiktorówkach kilka razy w ciągu roku odbywają się uroczystości odpustowe związane z przypadającymi kolejno świętami ku czci Matki Bożej. Są to:

3 maja (Matki Boskiej Królowej Polski),
2 lipca (Nawiedzenie),
16 lipca (święto MB Szkaplerznej),
2 sierpnia (MB Anielskiej),
15 sierpnia (Wniebowzięcie, nazywane też świętem MB Zielnej),
8 września (Narodzenie NMP),
w pierwszą niedzielę października – MB Różańcowej.

Najbardziej znana uroczystość odpustowa związana jest z dniem 15 sierpnia.

Jaworzyńska Tatr Królowo, Maryjo,

Weź w opiekę Rusinową, Maryjo.

Tobie śpiewa hymn pochwalny

Smrek i potok, i wiatr halny,

Boś Ty Panią ziemi skalnej, Maryjo.

Usłysz głosy Twych poddanych, Maryjo,

Wołających z tej Polany, Maryjo.

Całe śpiewa dziś Podhale

Pieśń pobożną ku Twej chwale,

Taternicy i Górale, Maryjo.

Przewodnikiem i kompasem, Maryjo,

Bądź nam zawsze w życiu naszym, Maryjo.

Płaszczem łaski z gwiazd utkanym

Okryj dzieci Twe wybrane,

Wzwyż się pnące w skalne ściany, Maryjo.

Modlitwa do NMP Królowej Tatr

Cudowna Jaworzyńska Pani. Tyś po Bogu największą pociechą. Biegnę do Ciebie, staję przed Tobą i błagam o pomoc Maryjo. Tyle cudów uczyniłaś w tym górskim zakątku. Tak wielu nieszczęśliwych uleczyłaś z chorób duszy i ciała. I niejednemu otarłaś łzy z oczu. Matko leśnej ciszy, Dostojna Królowo Tatr, hal, baców i potoków huczących srebrzystą wodą. Opiekunko zwierząt i górskiej przyrody. Matko najmilsza spośród wszystkich matek. Ty z różańcem w ręku, wiesz dobrze i znasz troski, każdego kto do Ciebie się ucieka. Dziękujemy Ci Panno Święta za szlak wiodący do Ciebie, Choć to czasem zasnuty śniegiem, wyścielony błotem… ale idziemy. Jakoś lżejsze to powietrze czym bliżej do Ciebie. Matko, która wspierasz nie tylko nas górali, ale i turystom dajesz swoje duchowe wzmocnienie. Prosimy Cię prowadź nas tą drogą, która zawsze pewna. A kiedy Matko zapadnie mrok i ciemność życia naszego, oddal mgłę i burzę I zaprowadź nas do domu wiecznego szczęścia. Amen.